بلبل باغ جنان را نَبُود راه به دوست
نازم آن مطربِ مجلس که بُوَد قبله نما

صوفي و عارف از اين باديه دور افتادند
جام مي گير ز مطرب که روي سوي صفا

همه در عيد به صحرا و گلستان بروند
منِ سرمست ز ميخانه کُنم رو به خدا

عيد نوروز مبارک به غني و درويش
يارِدلدار ز بتخانه دري را بگشا

گر مرا ره به در پير خرابات دهي
به سر و جان به سويش راه نوردم، نه به پا

سالها در صف ارباب عمائيم بودم
تا به دلدار رسيدم، نکنم باز خطا