يا رب دل پاک و جان آگاهم ده / آه شب و گريه سحرگاهم ده
در راه خود اول از خودم بي خود کن / بي خود چو شدم ، ز خود به خود راهم ده . اگر در دنيا، خودت را مهمان حساب کني و حق تعالي را ميزبان،
همه ي غصه ها مي روند؛ چون هزار غصّه به دل ميزبان است
که دل مهمان از يکي از آنها خبر ندارد . . .
الهي
همنشين از همنشين رنگ مي گيرد، خوشا آنکه با تو همنشين است . . .
خدايا چه گم کرد آنکه ترا يافت و چه يافت آنکه ترا گم کرد . . . ؟
(امام حسين-ع)
