نام تو خورشيدي است که زمين با تمام کوههايش به طوافش احرام بسته است.
من تو را نه مي‌گريم و نه مي‌خندم،
مي‌گريم برچشمهايم که جز تو را ديده است
و مي‌خندم به اشکهايم که جز به دنبال تو دويده است.
يا حسين!
نام تو واژه‌اي است که ناگهان سلام را بر لبها جاري مي‌کند. و آبها از ازل تا ابد شرمساريشان را برخاک مي‌گريند.

يا حسين