سه کس را شنيدم که غيبت رواست
وز اين درگذشتي چهارم خطاست
يکي پادشاهي ملامت پسند
کز او بر دل خلق بيني گزند
حلال است از او نقل کردن خبر
مگر خلق باشند از او بر حذر
دوم پرده بر بي حيائي متن
که خود مي‌درد پرده بر خويشتن
ز حوضش مدار اي برادر نگاه
که او مي‌درافتد به گردن به چاه
سوم کژ ترازوي ناراست خوي
ز فعل بدش هرچه داني بگوي