عاشقي را، جگري مي بايد

احتمال خطري، مي بايد

نتوان رفت، در اين ره با پاي

عشق رابال وپري ميبايد

هرکه را عشق حسين نيست زخود بي خبر است
کشته عشق حسين از همه کس زنده تر است
بس که آن جلوه توحيد مرا در نظر است
هرکجا مي نگرم نور رخش جلوه گر است